Bedankt aan de fotografen! Kim Top (bovenste twee, midden links), Marc Buitenhuis (middelste foto, midden rechts), Kees van Veenendaal (onderste twee).

Na afgelopen weekend zeven keer Gelukje gespeeld te hebben is het Café Theater Festival 2013 weer voorbij. Het was vermoeiend, maar vooral ontzettend leuk om dit jaar weer aan dit fantastische festival mee te doen. 
We hebben heel veel goede, enthousiaste, leuke, positieve reacties gehad van het publiek en het was elke keer weer een feest om te deze voorstelling te spelen.

Samen met William van Schagen (regie) en Cleo de Vlugt is er een voorstelling ontstaan die we zeker vaker gaan spelen. We hebben alledrie hard gewerkt aan het eindresultaat en zijn zeer tevreden met ons eerste speelweekend.

Ik wil verder graag bedanken:

Sarah Blok voor het schrijven van een fantastische tekst die zowel qua taalgebruik als inhoud precies aansloot bij ons concept, 
Johan Nieuwenhuize voor de promotiefoto's,
Sander Holla voor het ontwerpen van een prachtige flyer. 

Francis van Kaam en Café Rex (en daarbij Loesje, Olivier, Aline, Emma, Nikki) voor de gastvrijheid en betrokkenheid. Bedankt dat we bij jullie mochten spelen en repeteren.

Falke Roorda voor de begeleiding tijdens het weekend,
Donja Bronkhorst voor de begeleiding in de aanloop naar het CTF,
De organisatie van het Café Theater Festival voor het vertrouwen in onze voorstelling en het organiseren van een leuk en gezellig festival.

En uiteraard iedereen bedankt die in meer of mindere mate heeft bijgedragen aan Gelukje door middel van gesprekken, feedback, maken van foto's, vertrouwen en ondersteuning.

Tot het volgende Gelukje.

Morgen is het zover. Het Café Theater Festival begint. Na alle voorbereidingen en repetities gaan we eindelijk met onze billen bloot. 

Afgelopen maandagochtend hebben we een try-out gespeeld voor een aantal HKU studenten, de helft van de organisatie van het CTF en een paar mensen waarvan wij de mening hoog hebben zitten, 15 man totaal. Voor ons was het heel fijn om voor kritisch publiek te spelen en feedback te krijgen, zodat we de laatste week nog één en ander konden aanscherpen. 

Naar onze mening is dat goed gelukt en gaan we morgenavond met heel veel zin voor het eerst écht Gelukje spelen. Om alvast in de stemming te komen zijn hier nog een aantal repetitiefoto's van de afgelopen weken.

Hopelijk tot Gelukje!

Ik heb nog nooit iemand iets zo vaak niet horen zeggen.

Maandagmorgen, heerlijk moment om te repeteren en lekker om de week zo te beginnen.
We zitten nu nog in het stadium waarin eigenlijk alles kan veranderen en ter discussie staat. Gelukkig zijn we gezegend met een locatie waar we regelmatig mogen repeteren van de eigenaar, dat maakt  het maakproces een stuk makkelijker. Kunnen we lekker  Ik denk dat we op zo'n beetje elk plekje van Café Rex inmiddels wel een keer gestaan, gelegen of gezeten hebben.

Na alle voorbereidingen - concept aanscherpen, schrijver zoeken, regisseur zoeken, tekst laten schrijven, tekst bespreken, tekst leren, flyer laten ontwerpen, flyer laten drukken, cafébezoeken, repetitieruimte regelen - was het afgelopen week eindelijk tijd voor de eerste spelrepetities.

Cleo en ik heb een dag samen gerepeteerd in Den Haag bij ZUID57 en we hebben een dag met onze kersverse regisseur William gespeeld op locatie in Café Rex. Heerlijk om eindelijk echt op de vloer te staan en de tekst hardop in de ruimte te spelen. Goede repetities en een heel goed begin gemaakt aan Gelukje.

We hebben een regisseur voor Gelukje: William van Schagen.

William heeft, net als Cleo, aan ArtEZ Zwolle gestudeerd en onder andere gewerkt bij Stut Theater. Zelf heb ik William meegemaakt als dramaturg bij een voorstelling waar ik in speelde en dat beviel uitstekend.

Kunnen we eindelijk écht van start.

Afgelopen weekend stond in het teken van het Café Theater Festival.

Zaterdag was de eerste makersbijeenkomst, in Grandcafé Maria. We werden verrast met de voorstelling 'Voor Wie Er Nog Te Vrezen Valt' van Malou van Sluis en Alex van Bergen en schrijver Koen Caris (http://www.alsdeberenkomen.nl/), vorig jaar op het CTF Meest Veelbelovende Makers en Beste Voorstelling. Terecht ook wat mij betreft: lekkere dynamische voorstelling met fijne teksten en goed spel.

Zondag was de Nieuwjaarsduik, Culturele Zondag in Utrecht. Desiree van Haaren (http://www.desireevanhaaren.nl/) speelde twee keer haar voorstelling 'Cupido' (lieve voorstelling over de vraag: Wat is liefde?)en ik twee keer 'Meisje' in de Winkel van Sinkel. Altijd weer even wennen om op een andere locatie te spelen, de voorstelling wordt daardoor echt anders. Wel een hele leuke ervaring. Toevallig hadden we allebei een rode koffer bij ons.

Wat mij wederom opviel dit weekend was de ontzettend goede sfeer tussen makers onderling en de organisatie van CTF. Het is gezellig, ontspannen en er worden onderling tips en adviezen uitgewisseld. Heel leuk om dit jaar er weer bij te mogen zijn.

En precies terwijl ik de vorige post aan het schrijven was zag ik dat het programma van het Café Theater Festival 2013 online staat. Met meteen linksbovenaan... Gelukje!
http://www.cafetheaterfestival.nl/_2012/programma/

Laatst hadden we al foto's gemaakt voor Gelukje met Johan Nieuwenhuize. De foto's waren voor in het programmaboekje van het CTF, maar natuurlijk ook voor onze eigen promotie.

Sander Holla is met de beelden aan de slag gegaan en heeft voor ons een prachtige flyer ontworpen. Ik had al meer werk gezien van Sander en wist zeker dat hij iets zou maken dat perfect bij de sfeer van Gelukje zou passen.

(flyers zijn gedrukt bij www.smashingprints.com)

Een man en een vrouw zien elkaar weer na een eerdere ontmoeting.
Het is geen familie en geen liefde. Ook niet geweest.
Ik denk dat ze elkaar haten.

“Is het jou opgevallen dat de meeste van jouw zinnen beginnen met ‘ik’”
“is het jou opgevallen dat, vanaf het moment dat ik hier binnenkwam, jij mij kapot hebt willen maken”

Zomaar een café. 
Een treurwilg van een man.
Een vreselijk wijf.
Een stilte.
Een kuchje. Een stilte.

Gelukje gaat over ongelukkig toeval. Over liefde en ander kwaad op de wereld. Over slettenbakken. Over een twijfelachtige vorm van vermaak die ‘leven’ heet.

Min en min is plus. Maar niet in hun geval.